این بخش از کتاب با عنوان the rise of the mighty likeable fellow
,how extroversion became the cultural ideal یعنی افزایش انسان های دوست داشتنی قدتمند: چگونه برونگرایی برای جامعه یک ایده آل فرهنگی تبدیل شده است می باشد.
آیا تا حالا توجه کرده اید که جامعه چقدر به برونگرایی اهمیت ویژه ای می دهد ؟ افراد برونگرا نسبت به افراد درونگرا همیشه در اولویت هستند، وقتی برای مصاحبه شغلی دعوت می شوید احتمالا مدیر شما ترجیح می دهد که افرادی را استخدام کند که برونگرایی بیشتری را از خود بروز می دهند و افراد به نظر اجتماعی تری می آیند اما آیا آنها اصلا توجه می کنند که آیا برونگرایی از ضروریات این شغل محسوب می شود یا نه؟ یا پدر و مادری را تصور کنید که به علت کم حرفی فرزندشان وی را پیش روانشناس می برند تا به هر نحوی که شده از فرزند درونگرای خود یک شخصیت برونگرا استخراج کنند چراکه همیشه بچه های برونگرا، آنهایی که در نزد بقیه شیرین زبانی میکنند و کمتر خجالتی هستند در اولویت هستند نسبت به بچه ای که کم صحبت میکند و شاید کمی هم خجالتی تر باشد. شاید درد درونگرا بودن و تحقیرها و کم ارزش تلقی شدن توسط جامعه را در صورتی که درونگرا باشید بهتر درک کنید. ما همیشه فراموش میکنیم که درونگرا ها هم می توانند برای جامعه بسیار مفید باشند و حتی طبق تحقیقات بیش تر از یک سوم افراد یک جامعه دارای چنین شخصیتی هستند و اینکه ما این خیل جمعیت عظیم را نادیده بگیریم تصمیم درستی نخواهد بود. در این کتاب ما قصد داریم تا به افراد درونگرا اهمیت ویژه ای بدهیم و بر خلاف آنچه جامعه به برونگراها اهمیت می دهد ما به قدرت درونگراها و نقش های بزرگی که در جامعه ایفا میکنند توجه کنیم.