من زیاد آهنگ گوش نمی دم و معمولا وقتی یه تک آهنگ قشنگ پیدا می کنم اینقدر گوش میدم بهش که دیگه خسته بشم ازش و بعدش کنار میذارمش. اینجوری وقتی بعدا دوباره به همون آهنگ گوش میدم حال و هوای اولین روزی که عاشق آهنگ شدم دوباره برام زنده میشه. یه چند روزی هست آهنگ زیر از سیاوش رو پیدا کردم و فقط همین رو گوش میدم. علاوه بر اینکه متن آهنگ رو خیلی دوس دارم، ریتم شروعش بدجوری آرامش عجیبی بهم میده.
برای اینکه همین جوری خشک و خالی به آهنگ گوش ندیم بذار خودمون رو توی یک موقعیت قرار بدیم. تصور کنید یه روز به شدت ناراحتی و غم زیادی داره قلبت رو منفجر می کنه. از همه چیز نا امید شدی و فکر می کنی دنیا به آخر رسیده و قرار نیست روی خوشش رو به تو نشون بده و همه بدشانسی ها و بدبختی های دنیا روی سرت آوار شده. نمی دونی باید چیکار کنی. احساس تنهایی می کنی و از همه چیز و همه کَس بریدی. البته نه همه کَس. یکی هست که خیلی دوسش داری. گوشیتو بر میداری و بهش زنگ میزنی. ازش می خوای تا هر چه سریع تر بتونی از نزدیک ببینیش. ماشینت رو استارت میزنی و میری دنبالش. وقتی اومد سوار ماشین شد و کنارت نشست با یه حالت تردید نگات می کنه و می پرسه چی شده؟ یه نیگا بهش میندازی و سکوت میکنی. اصلا مگه می تونی بهتر از این آهنگ حال و هوای دلت رو بهش بگی؟ سرت رو به جلو می چرخونی و آهنگ رو پِلِی می کنی و میزنی دنده یک و حرکت. حالا اگه توی همین حال و هوا چند قطره اشک هم از گوشه چشمت روی گونه هات جاری شد هم که چه بهتر!
متن آهنگ:
میشه نوازشم کنی وقتی گرفته حالم
میشه ببندی بالمو آخه شکسته بالم
میفهمی چی میگم بهت میبینی خستگیمو
میشه بزارم پیش تو چند روزی زندگی مو
میشه بشینی پیشمو یه شعر برام بخونی
امشب یکم تنها شدم میشه پیشم بمونی
انگار یه بغضی تو گلوم داره شکسته میشه
اینجوری که پلکای تو هی بازو بسته میشه
میشه نوازشم کنی وقتی گرفته حالم
میشه ببندی بالمو آخه شکسته بالم