درونگراها و برونگراها به شکل های متفاوتی اجتماعی هستند. چیزی که دانشمندان به آن the need for intimacy یا نیاز برای صمیمیت می گویند. قرار نیست افرادی که برای این نیاز ارزش و اعتبار بیشتری قایل هستند الزاما پر سر و صدا باشند یا خیلی تمایل به بیرون رفتن یا پارتی رفتن داشته باشند.
افراد درونگرا تمایل دارند تا با یک گروه مشخص از دوستانشان باشند که علاوه بر صداقت، گفتگوهای معناداری هم با هم داشته باشند؛ بر عکس، برونگرا ها الزاما به دنبال برقراری رابطه نزدیک در طی معاشرت هایشان نیستند و سعی می کنند تا با برقراری چنین روابطی به نیازهای اجتماعیشان پاسخ بدهند.
درونگراها مردمانی را دوست دارند که با آنها رابطه دوستانه ای داشته باشند در حالی که برونگراها ترجیح می دهند تا با افرادی که با آنها رقابت می کنند باشند.
زمانی که درونگراها در نقش مشاهده گر هستند مثلا زمانی که رمان می نویسند یا در یک جشن خیلی آرام نشسته اند، مطابق ذات خود عمل می کنند بدون اینکه انرژی زیادی مصرف کنند چرا که دقیقا کاری را انجام می دهند که برای آن ساخته شده اند. زمانی که درونگراها می توانند مکالماتی را به سبک و سیاق خودشان برقرار کنند، ارتباطات عمیق و لذت بخشی را با دیگران برقرار می کنند.